ਬਲਿਓ ਚਰਾਗੁ ਅੰਧੵਾਰ ਮਹਿ
ਸਭ ਕਲਿ ਉਧਰੀ ਇਕ ਨਾਮ ਧਰਮ ||

ਧੰਨ ਧੰਨ ਸਾਹਿਬ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਪਾਤਿਸ਼ਾਹ ਜੀ ਨੇ ਸਰੀਰਕ ਚੋਲੇ ਵਿੱਚ ਵਿਚਰਦਿਆਂ ਵੱਖ ਵੱਖ ਉਦਾਸੀਆਂ ਦੌਰਾਨ ਅਣਗਿਣਤ ਰੂਹਾਂ ਨੂੰ ਨਾਮ ਦੀ ਦਾਤ ਬਖਸ਼ੀ ਅਤੇ ਲੋਕਾਈ ਦਾ ਥਾਂ ਥਾਂ ਜਾ ਕੇ ਉਧਾਰ ਕੀਤਾ। ਸਾਹਿਬ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਪਿਆਰ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਬਾਪ ਦੇ ਬੱਚੇ ਹਾਂ, ਸਕੇ ਭੈਣ ਭਰਾ ਹਾਂ। ਸਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕੋ ਰੱਬੀ ਜੋਤ ਵਰਤ ਰਹੀ ਹੈ, ਸਾਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਜੋਤ ਨੂੰ ਪਛਾਣੀਏ, ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰਾਂ ਨਾਲ ਰਹੀਏ। 

ਸਾਹਿਬ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਉੱਚੀ ਤੇ ਸੁੱਚੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜਿਊਣ ਦਾ ਰਾਹ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਚਨਾਂ ਤੇ ਅਮਲ ਕਰਨ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਤਬਦੀਲੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਜੀਵਨ ਬਦਲਦਾ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਅਨੰਦ, ਖੁਸ਼ੀ, ਖੇੜਾ, ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਪਿਆਰ, ਨਿਮਰਤਾ, ਦਇਆ ਅਤੇ ਹਲੇਮੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈ।

ਆਪਣਾ ਸੰਦੇਸ਼ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਨਾਲ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਮਹਾਰਾਜ ਜੀ ਨੇ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਧਾਰਮਿਕ ਸਥਾਨਾਂ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ - 1506 ਵਿੱਚ ਬੋਧ ਗਯਾ (ਬੋਧਾਂ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਪਵਿੱਤਰ ਸਥਾਨ), 1506 ਵਿੱਚ ਵਾਰਾਣਸੀ (ਹਿੰਦੂਆਂ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਪਵਿੱਤਰ ਸਥਾਨ), 1511 ਵਿੱਚ ਮੱਕਾ (ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਪਵਿੱਤਰ ਸਥਾਨ), ਅਤੇ 1518 ਵਿੱਚ ਵੈਟੀਕਨ (ਈਸਾਈਆ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਪਵਿੱਤਰ ਸਥਾਨ)।

ਵਿਸ਼ਵ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵ-ਵਿਆਪੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਦਾ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਮਿਸ਼ਨ ਅੱਜ ਵੀ ਓਨਾ ਹੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਜਿੰਨਾ ਇਹ 555 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਸੀ। ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼ ਸਾਰੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਲਈ ਹੈ।  ਨਾ ਤਾਂ ਉਹ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਖਾਸ ਧਰਮ ਲਈ ਹੈ।